Ik slaap slecht vannacht. De airco, daar moet het aan liggen. Hij koelt goed, naar een nette 22 graden, maar de lucht ruikt zo naar, zeg maar, naar regenwoud, dat ik het niet gezond vind. Om 3:00 uur was Yvonne ook klaarwakker, om 5:15 uur waren we er alle drie uit.

Jos’ vlucht naar Sydney blijkt geannuleerd te zijn. Hij weet nu via een andere route naar Sydney te gaan, t.w. via Melbourne en zal er nog na ons arriveren.

Om stipt 6:30 stopt de taxi bij de receptie. De chauffeuse van de Toyota rijdt ons met een korte rit naar de Domestic Terminal. We checken onze ruimbagage in, en krijgen toch nog en ongevraagd twee plaatsen naast elkaar Fijn! De koffers worden gelabeld als Transfer bagage, zodat we daar tot in Duesseldorf ook geen omkijken naar hebben. Fijne service!

Jos boardt om 9:20 uur. We hebben het er alle 3 moeilijk mee, een afscheid na een maand van een intensieve en beregezellige vakantie. Dat kost tranen.. Hij zwaait nog een keer, wanneer hij door de gate gaat, we Whatsappen nog even een bedankje naar elkaar. Mogelijk treffen we elkaar nog in Sydney, en anders beeldbellen we nog dit weekend!

We kopen een fles cola tegen de dorst en om een paracetamolletje weg te kunnen spoelen. Dan lopen we nog een rondje langs de winkeltjes. Wanneer we terug zijn gaan zitten blijkt onze vlucht vertraging te hebben en vliegen we een uur later, 13:30 ipv 12:30 uur. We wachten geduldig en bloggen verder.

Tegen 13:30 uur blijkt de gate gewijzigd te worden van 19 naar 20. Wanneer de gate open gaat sluit de hele bubs aan, wij dus ook maar weer. Geen haast, komt vanzelf goed.

In het vliegtuig zitten we op rij 58 J en K, aan het raam, vrij ver achteraan, waar de staart begint, en de middelste 5 stoelen het er 3 worden. Het gangpad is wat breder. Hierdoor is het minder druk en kunnen we ook onze handbagage gemakkelijk kwijt. Tof!

Na opstijgen maakt het vliegtuig een draai over de Pacific om ergens bij Townsville weer over land verder te vliegen. Mooie uitzichten, we zien zelfs de monding van de Barron River nog, daar waar het blauwe zeewater wordt vermengd met bruin en verzandt water uit het binnenland. Dat is dus de reden van de bruine oceaan bij Cairns.

De vlucht gaat prettig verder, ik kijk nog een filmpje en geniet van het kleine ventje links voor ons, dat niet zo lang bij mams op schoot kan en wil. Hij loopt en kruipt rondjes met een van de ouders er achteraan. Koddig!

Aan de landing in Sydney gaat nog een mooi schouwspel vooraf – we zien de stad van zo’n 2700 meter hoogte, en als je dan inzoomt zie je al die mooie punten waar we zijn geweest nog één keer in het echt. Fantastisch!

Sydney vanaf 2700 meter hoogte – zoom in! Top foto van Yvonne!

In Sydney is het een klein stukje lopen naar gate 15, vanwaar een bus ons over de luchthaven kan brengen naar terminal T1 (we zijn nu in T3, Domestic). Onderweg vernemen we van Jos, dat hij ook net geland is, vanwege onze vertraging en zijn omweg zijn we er nagenoeg gelijk gearriveerd. Hij is van T2 op weg naar ons. Kost even, maar dan zien we elkaar weer.

We eten gezamenlijk nog wat Sushi, het afscheid was dus nog niet het meer definitieve. Gezellig, we hebben nog de tijd, onze vlucht gaat om 21:45 uur pas.